Historiek - Historique |
HISTORIEK VAN DE NV UCO
In december 1967 bekroonde de fusie van de NV LOUISIANE-TEXAS, de NV Ets. Textiles Fernand HANUS en de NV UCO 165 jaar ononderbroken industriële textielactiviteit in het Gentse.
Het ontstaan van de NV UNION COTONNIERE in 1919 beantwoordde aan de noodzaak om een aantal onafhankelijke spinnerijen te groeperen met het doel ze te doen herleven onder de leiding van de heren E.J. Braun en A. Hebbelynck. De eerste wereldoorlog had deze bedrijven volledig ontmanteld. In de daaropvolgende 40 jaar werden andere spinnerijen evenals weverijen opgekocht, om in 1957, naar aanleiding van de fusie met de Filatures en Tissages VINCENT, een geïntegreerd geheel te vormen onder de naam FILATURES ET TISSAGES UNION COTONNIERE. In 1964 werd deze benaming gewijzigd in UCO.
De oorsprong van de NV LOUTEX gaat terug tot 1790, datum waarop de heer F. de Vos, schoonbroer van Lieven Bauwens, en de heer A. Voortman, te Gent een fabriek voor bedrukte katoen oprichtten. In 1799 stichtte de heer François de Smet van zijn kant er een andere, en in 1811 de spinnerij LA LOUISIANE. In 1826 werd een weverij met dezelfde naam opgericht. In 1875 werd deze firma een NV. Het huis Voortman kende dezelfde evolutie: eerst weverij, in 1826 spinnerij onder de naam TEXAS. De NV onder deze naam dateert van 1876. In 1957 fusioneerden de NV LA LOUISIANE en de NV TEXAS tot de NV LOUTEX.
De oprichting van de "Etablissements Textiles Fernand HANUS" dateert van 1899. De heer Fernand Hanus richtte toen een weverij op in Lokeren. Hij was tevens één van de oprichters van Union Cotonnière. Toen hij vroegtijdig stierf in 1924 was zijn familiebedrijf één van de belangrijkste textielondernemingen in het land, dat zowel spinnerijen en weverijen, als veredelingsbedrijven omvatte te Laarne en te Lokeren. De directie besliste in 1925 het bedrijf om te vormen tot NV en de maatschappelijke zetel werd in 1929 gevestigd op de Groot Brittanniëlaan te Gent. Onder de leiding van de heer René Hanet werd in 1957 een weverij opgeslorpt te Gent, met het oog op de omvorming tot een confectie-atelier voor witgoed.
Na de fusie van 1967 kende de NV UCO een evolutie met ups and downs, maar wist elke economische crisis te boven te komen. Bedrijven werden bijgekocht (bv. de groep Filature Nouvelle Orléans in 1972, de Weverijen Léon Declercq in 1974), terwijl andere, vaak verouderde uitbatingszetels werden gesloten.
Teneinde zich beter te kunnen wapenen tegen de gevolgen van het opengooien van de Europese markt in 1993 besloot de directie in 1989 om de verschillende UCO-divisies te filialiseren, waardoor de filialen met een grotere zelfstandigheid, maar steeds binnen het kader van de UCO-groep, klaar moeten zijn om elke uitdaging aan te kunnen.
Aldus is UCO, 200 jaar na de stichting van zijn eerste uitbatingszetel, jonger en dynamischer dan ooit!
Bron: UCO, doorgegeven door Mevr. De Buck |